سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

ذکر سینه زنی دهه محرم ( ۱۴ شب )

شاعر : امیر عباسی
نوع شعر : سینه زنی
وزن شعر :
قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

گر آمده ایم اینجا، ما زائـر مولاییم            دعوت شده از سویِ،صدیقۀ کبراییم

بـا کــوه گــنـاه و، بـا دیـدۀ گـریـان            گل کرده به لبها، آوای حسین جـان


مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

ما دشمنِ هر ظالم، در جبهۀ اسلامیم            ما یاورِ مظلوم و، در حالتِ احرامیم

ما مُحرمِ حـجِّ، عـباس و حـسـیـنـیـم            دائـم به طـوافِ، بیـن الحـرمـیـنـیـم

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

با خون خدا عهد و، پیمان وفا بستیم            ما سیـنه زنِ داغِ، شاهِ شهـدا هستیم

یاد غـمِ گـودال، جـانهـا شده بر لب            وای از دلِ زهرا، وای از دلِ زینب

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

***************** مسلم بن عقیل علیه السلام ****************

نور دل ثـارالله، من مسلـمِ محـزونم            شاهد به غمم باشد، این چهرۀ پر خونم

بنگر گـل زهـرا، دل گـشته اسیرت            شد دارالعـمـاره، مـعـراج سـفـیـرت

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

من نامه نوشتم که، آیی به سوی اینجا            اما به خدا دیدم، بی حرمتی از اعدا

اینجا همه فکـرِ، ظـلمـند و جـفـایـند            در فـکـر جـنـایـت، بر آل عـبـایـنـد

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

من غصۀ آن دارم، که غرقه به خون گردی            بی سر شَوی ای مولا، از کینه و نامردی

گـردد دل عـالـم، از غـصه لـبـالـب            سیـلی و رقـیـه، کعـب نی و زینـب

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

******************* ورود به کربلا *********************

شد قافلۀ غربت، وارد به حریم غم            مرثـیه بخواند دل، با نـاله و با ماتم

دارد هـمـه عـالـم، شـور شـهــدایـی            حـاجـی سـه سـاله، شد کـربـبـلایـی

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

این دخترک محزون، از غصه پریشان است            گویا که ازین دم در، اندیشۀ هجران است

مَـحـوِ رُخِ بابـا، گـردیـده نـگـاهـش            او روضه بخـواند، با نـالـه و آهـش

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

بابا به دلم دارم، یک غربت تحمیلی            بعد از تو زند دشمن، بر صورت من سیلی

ای هـسـتی عـمـه، ای سَـیّـد عـالــم            ما را ببـر از این، وادیِ پُـر از غـم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

*************** حضرت رقیه سلام الله علیها ****************

در گوشۀ ویرانه، من مرثیه میخوانم            بابای غریبِ من، با سر شده مهمانم

بی تو هـمه عُـمرم، انـدوه و عـذابه            خوش آمدی ای سر، به کنج خرابه

بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان

**************************************************

بنگر به سر و وضع و، آشفتگیِ حالم            من درد دلم با تو، می گویم و می نالم

چون مـادر سادات، رویم شده نیلی            از کینۀ زجر و، وان ضربت سیلی

بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان

**************************************************

بر فیض وصالت دل، بسته شده ام دیگر            من را تو ببر بابا، خسته شده ام دیگر

بـابـا شــده ام سـر، افـکــنـدۀ عــمّـه            شـرمـنـدۀ عـمّـه، شـرمــنـدۀ عــمّـه

بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان

**************** طفلان زینب سلام الله علیها ****************

دو دسته گل زینب، راهی سوی میدانند            در جنگ حق و باطل، مردانه رجز خوانند

در جـبـهـۀ اسـلام، یـارانِ حسیـنـنـد            طفـلان عـقـیـلـه، قـربانِ حـسـیـنـنـد

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

مادر به یکی خیمه، بنشسته و غم دارد            بارانِ غم و غربت، از دیدۀ خود بارد

گوید به زیر لب، ای نـور دو عینم            جـانِ من و این دو، قـربانِ حـسـینم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

ما درس وفاداری، از دُخت علی گیریم            در راهِ شریعت از، این عمر گران سیریم

رزمـنــدۀ راهِ، ایــمــان و وفــایـیــم            قـربـانـیِ عــشـقِ، شــاهِ شـهــدایـیـم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************** عبدالله بن الحسن علیه السلام ***************

با حالتِ محزون و، آشفتگیِ احوال            عـبدالّهِ دلخـستـه؛ آمد وسـطِ گـودال

چون دیده عمو را، بی یاور و تنها            بنـموده حـمـایت، از یـوسف زهـرا

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

در قتلگهِ غربت، بگذشته ز جان و سر            بر تیغ عدو دستش، گشته سپر دلبر

دستش چو جدا شد، از پاکیِ احساس            شـد زنـده دوبـاره، مـرثـیـۀ عـبـاس

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

جاری شده از داغش، اشک علی و زهرا            در بستر خاک و خون، ناله زده یا اُمّا

جـانهـا به فـدایِ، آن روی نکـویش            شـد قـتـلـگـهِ او، آغـوش عـمـویـش

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

***************** حضرت قاسم علیه السلام ****************

وای از غم هجران و، ازدرد پریشانی            ای نجمه بزن ناله، قاسم شده قربانی

این طفل دلاور، گردیده زمیـنگـیـر            از ضربۀ سنگ و، سرنیزه و شمشیر

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

وای از دلِ بابایش، وای از غم عظمایش            او می کشد از غربت، بر روی زمین پایش

در معرکه قـاسم، صد پاره بدن شد            شرمنده حسین از، رخسار حسن شد

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

یاد شهـدایی که، در راهِ خـدا رفـتند            با پیروی از قاسم، تا کرببلا رفـتند

بـا یـاد خــمـیـنی، بـا یـادِ شـهـیـدان            بر گو ز وُجودت، مولا یا حسین جان

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

*************** حضرت علی اصغر علیه السلام **************

ای در افق عصمت، ماهِ شهدا اصغر            شش ماهۀ عطشانِ، شاه شهدا اصغر

تو مَحـوِ جـمالی، بر روی دو دستم            سیـرابِ وصالی، بر روی دو دستم

لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر

**************************************************

در جنت الاعلا شد، نوحه گرِ تو زهرا            از خشکیِ لبهایت، شرمنده شده بابا

بـر دست پـدر شد، جـانِ تو فـدایـی            ای طـفـل خـدایـی، ای کـربـبـلایـی

لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر

**************************************************

ای کودک شش ماه، تو جانی و هم جانان            ما را ز عنایاتت، راهیِ حرم گردان

ما سینه زنـانِ، غـمـهـای حـسـیـنـیم            در حاجت کـویِ، بیـن الحـرمیـنـیـم

لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر

*************** حضرت علی اکبر علیه السلام ***************

تو جان منی اکبر، خونین بدنی اکبر            ای تازه جوان من، صد پاره تنی اکبر

بنـگـر پـسـرم بـر، این قـد خـم مـن            لشگـر ز ره دور، خـنـدد به غم من

جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر

**************************************************

بنگر منِ دلخون را، دل مضطرب و خسته            جسم تو پُر از خون و، فرقت شده بشکسته

قصد تو عـزیـزم، یـاریِّ ولـی بـود            جرمت فقط این بود، نام تو علی بود

جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر

**************************************************

یک لحظه گشا چشم ای، نور بصر لیلا            ای غرفه به خاک و خون، قرص قمر لیلا

داغ تـو دلـم را، بر غـصه نـشـانـده            چیزی دگر از این، جـسم تو نمانده

جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر

**************** حضرت عباس علیه السلام ****************

ای یار وفادارم، سردار و سپهدارم            از پیشِ منِ مظلوم، رفتی ای علمدارم

در علـقـمه گشتی، چون لالـۀ پـرپر            تو رفتی و مانده، تشنه، علی اصغر

جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل

**************************************************

بنگر که به روی خاک، از غصه نشستم من            گفتی یا اخا و از، داغ تو شکستم من

ای ساقی عطشان، بر گو چه کنم من            با اشـک ربـاب و، با خـنـدۀ دشـمن

جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل

**************************************************

ای کشتۀ اسلام و، سرباز ره مکتب            بعد از تو کند خولی، خنده به غم زینب

بعد از تو شود جمع، ای یاور زینب            یک عـده حرامی، دور و بر زیـنب

جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل

***************** مصائب شب عاشورا *******************

ذکر لب آلُ الله، مُزَمّل و صافات است            امشب شب عاشورا، هنگام مناجات است

در راه ولایـت، بـا نــور سـعــادت            بـاشد دل یـاران، مـشـتـاق شـهـادت

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

باشد به دلی خون و، با نالۀ یا زهرا            زینب به یکی خیمه، خونین جگرِ فردا

با اشـک روان و، آشـفـتـگـیِ حـال            دارد بـه دلِ خـود، انـدیـشـۀ گـودال

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

در صحنۀ عاشورا، خشکیده شود گلشن            شمر آید و با چکمه، دیگر چه بگویم من

بر یوسف زهرا، او ظلم و جفا کرد            سر را ز تن او، لب تشنه جدا کرد

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

****************** ظهر عاشورا؛ وداع ******************

گـرید همۀ عالم بر، حال دل زارت            ای تشنۀ بی یاور، حق یار و نگهدارت

ای بر هـمه راهت، وادی  سعـادت            عـازم شـده ای بـر، میـدان شهـادت

یـا زهــرا یـا زهــرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهــرا

**************************************************

بعد از تو به دل دارم، اندوه اسارت ها            من مانم و کعب نی، من مانم و غارت ها

اما هـمـه ایـنهـا، یا سَـیّـدُ الـعـطشان            در وادی اسـلام، مـا را بُـوَد آسـان

یـا زهــرا یـا زهــرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهــرا

**************************************************

ای جان به فدای آن، رخسار نکوی تو            صبری که زند خواهر، بوسه به گلوی تو

بـوسـه به گـلـویـی، که در رَهِ داور            گردد ز غـریـبی، بُبریـده ز خنجـر

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

****************** مصائب شام غریبان ******************

در قلب همه یاران، داغ غم هجران است            ناله بزند زهرا، که شام غریبان است

نـالـه بـزنـد از، این مـاتـم عـظـمـی            بی سر تنِ یوسف، افتاده به صحرا

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

مرثـیه بخـواند دل، با نـاله آتش بار            آتش زده بر خیمه، کوفی جنایتکار

خـورشیـد امامت، در خیمۀ سوزان            بر حـالت زارش، عـمـه شده نـالان

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

از سوز عطش طفلی، افتاده به حالِ غش            دامان یکی کودک،بگرفته خدا آتش

یک عده و ظلم و، بی شرم و حیایی            ای سـاقی لشگـر، بر گو به کجایی

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************** خروج اهل بیت از کربلا *****************

از کرببلا تا شام، لبریز وصالم کن            ای همسفر زینب، رفتم تو حلالم کن

خـونـیـن بدن من، ای پـاره تـن من            رزمـنـدۀ اسـلام، ای بـی کـفـن مـن

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

بدعت شده ایجاد و، من دشمن این ننگم            با خطبه و با اشکم، در معرکه میجنگم

با نطق و حجابم، در کوفه و در شام            مردانـه بجـنـگـم، در لـشگـر اسلام

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

هجرت کنم از اینجا، من با دو جهان ماتم            برخیز و ببین دورم، گشته پُرِ نامَحرم

بنگر که شدم در، این مرحله از راه            با شمر و سنان و، با حـرمله همراه

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

*************** مصائب ورود اهل بیت به کوفه **************

در کوفه سر بازار، آن عترتِ طاهایی            رسوا بکند دشمن؛ با هیبت زهرائی

یک سر روی نیزه، یک دل پُرِ غمها            هـمـناله شـویـم ما، با دخـتـرِ زهـرا

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

با یک دل غمدیده، با یک تنِ آزرده            چون سَروِ قوی بنیان، چون لالۀ پژمرده

با نـالـه بگـویـد، ای نـور دو عـیـنـم            ای رأس بریـده، لب تـشنه حـسیـنـم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

ای قرص هلال من، ای دلبر بی پیکر            با دخترکت از نی، حرفی تو بزن آخر

مـاتـم هـمـه دم از، داغ تو بـگـیـرد            ترسـم که رقـیـه، از غصه بـمـیـرد

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل عدم ذکر تیر سه شعبه در مقاتل معتبر تغییر داده شد



تو مَحـوِ جـمـالی، با تـیر سه شعبه            سیـرابِ وصالی، با تـیـرِ سه شعـبه



بیت زیر به دلیل ایراد وزنی شعر در مصرع دوم تغییر داده شد



تو جان منی اکبر، خونین بدنی اکبر            ای تازه جوان، صد پاره تنی اکـبر



ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت های معتبر حذف شد؛ طبق روایات معتبر خنده و هلهله در شهر شام بوده است نه کوفه ؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کنید



در کوفه سر بازار، از عترتِ طاهایی            با هلهله و خـنـده، گردیده پـذیـرایی